Morąg

Morąg (język polski)

Morąg (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈmɔrɔ̃ŋk], AS: [morõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w Polsce, w warmińsko-mazurskim; zob. też Morąg w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Morąg
dopełniacz	Morąga
celownik	Morągowi
biernik	Morąg
narzędnik	Morągiem
miejscownik	Morągu
wołacz	Morągu

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Morągu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Morąga • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Morąga • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Morąga • mieszkaniec / mieszkanka Morąga • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Morągu • pochodzić z Morąga • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Morąga • burmistrz Morąga • szpital w Morągu

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. morążanin m, morążanka ż

przym. morąski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: