szczególny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szczególny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʃʧ̑ɛˈɡulnɨ], AS[ščegulny] ?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który charakteryzuje się czymś wyróżniającym, jest wyjątkowy ze względu na jakąś cechę
(1.2) taki, który ma dla kogoś wyjątkowe znaczenie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wśród duńskich norek wykryto szczególną mutację koronawirusa, co potencjalnie może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego na całym świecie.
(1.1) Szczególną cechą pontyfikatu Jana Pawła II było pielgrzymowanie[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szczególne zdolności • szczególne uczucie
synonimy:
(1.1) specjalny, nieprzeciętny, wyjątkowy, niezwykły, ponadprzeciętny
antonimy:
(1.1) zwykły, zwyczajny, przeciętny, typowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczegół m, szczególność ż
czas. uszczegółowić dk.
przym. szczegółowy, poszczególny
przysł. szczególnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Jan Paweł II” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.