pomarły

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pomarły (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) o wielu ludziach lub zwierzętach: taki, który stracił życie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lm rodz. nmos czasu przesz. trybu oznajm. od pomrzeć
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) To dwaj ostatni, co się mierzyć mogą / z mistrzów pomarłych nieśmiertelną chwałą, / co idą jeszcze wielkich ojców drogą, / choć wzięli po nich spuściznę nie całą[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pomarcie n
czas. pomrzeć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. pomrzeć + -ły
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy Żuławski, Stance o pieśni, w: Poezje tom II, wyd. Księgarnia H. Altenberga, Lwów 1908.