Woroneż
Woroneż (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Rosji, nad rzeką o tej samej nazwie[1]; zob. też Woroneż w Wikipedii
- (1.2) geogr. rzeka, lewy dopływ Donu[2]; zob. też Woroneż (rzeka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Woroneż Woroneże dopełniacz Woroneża[3] Woroneżów celownik Woroneżowi Woroneżom biernik Woroneż Woroneże narzędnik Woroneżem Woroneżami miejscownik Woroneżu Woroneżach wołacz Woroneżu Woroneże
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Woroneża • nad Woroneżem • Woroneż wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Woroneża • pływać / płynąć Woroneżem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ros. Воронеж (Woronież), najprawdopodobniej od ros. вороной → czarny, kary < prasł. *vornъ, por. ros. Воронега[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Voronezh
- białoruski: (1.1) Варонеж m
- bułgarski: (1.1) Воронеж
- czeski: (1.1) Voroněž m
- francuski: (1.1) Voronej m
- hiszpański: (1.1) Voronezh, Voronesch, Voroneye
- macedoński: (1.1) Воронеж m
- niderlandzki: (1.1) Voronezj
- niemiecki: (1.1) Woronesch n
- nowogrecki: (1.1) Βορόνεζ
- portugalski: (1.1) Voronej ż
- rosyjski: (1.1) Воронеж m; (1.2) Воронеж m
- słowacki: (1.1) Voronež ż
- szwedzki: (1.1) Voronezj
- ukraiński: (1.1) Воронеж m
- węgierski: (1.1) Voronyezs
- włoski: (1.1) Voronež
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 226.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 236.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 185.
- ↑ Hasło „Воронеж” w: Макс Фасмер, Этимологический словарь русского языка, tłum. О. Н. Трубачев, t. 1, Прогресс, Moskwa 1964–1973 (1986–1987), s. 353.