przedmiot

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

przedmiot (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˈpʃɛdmʲjɔt], AS[pšedmʹi ̯ot], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rzecz, obiekt nieożywiony
(1.2) eduk. zajęcia edukacyjne w szkole, posiadające własną nazwę i opracowany program nauczania
(1.3) cel czynności, obiekt (rzadziej człowiek lub istota żywa), na którym jest wykonywana czynność; praw. rzecz, wobec której działania opisuje dane prawo
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Na strychu babcia trzyma stare przedmioty.
(1.2) Kazio miał słabe oceny z wszystkich przedmiotów.
(1.2) Każdy z przedmiotów dodatkowych jest obowiązkowy w określonych latach nauki, uczeń może jednak brać udział w zajęciach każdego z nich przez wszystkie lata nauki w szkole podstawowej[1].
(1.3) Dzisiejszym przedmiotem naszych badań motyle.
składnia:
kolokacje:
(1.3) przedmiot badań / zainteresowań / …
synonimy:
(1.1) rzecz, grat
(1.2) nauka, zajęcia
(1.3) obiekt
antonimy:
(1.1) człowiek, zwierzę, roślina
(1.3) podmiot
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.2) biologia, chemia, geografia, fizyka, przyroda, wychowanie fizyczne / wf
wyrazy pokrewne:
rzecz. przedmiotowość ż
zdrobn. przedmiocik m
przym. przedmiotowy
przysł. przedmiotowo
czas. uprzedmiotawiać
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1), (1.3) kalka z łac. obiectum[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. szkolages.pl
  2. Alicja Nagórko, Zarys gramatyki polskiej, PWN, Warszawa 2007, s. 178.