ens

ens (język duński)

wymowa:

Dania: ['eˀns]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) identyczny

(1.2) niezmienny

odmiana:

(1.1) ens, ens, ens

przykłady:

(1.1) Når to helt ens lokomotiver trækker et tog, kan man forestille sig, at de hver må trække sin halvdel af belastningen. → Gdy dwie identyczne lokomotywy ciągną jeden pociąg, można sobie wyobrażać, że każda ciągnie tylko połowę obciążenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) identisk, samme, uniform

antonimy:

(1.1) forskellig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. eins

uwagi:

źródła:

ens (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) śr.łac. byt, istota

odmiana:

(1.1) ēns, entis (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ēns	entia
dopełniacz	entis	entium
celownik	entī	entibus
biernik	ēns	entia
ablatyw	enti	entibus
wołacz	ēns	entia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: