zwarty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zwarty (język polski)[edytuj]

zwarta (1.1) zabudowa
zwarta (1.1) grupa
wymowa:
IPA[ˈzvartɨ], AS[zvarty]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) złożony z osób, przedmiotów lub innych elementów znajdujących się bardzo blisko siebie, bez przerw
(1.2) jęz. o spółgłosce: taka dla której w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową
(1.3) mat. o przestrzeni topologicznej: o tej własności, że z dowolnego jej pokrycia zbiorami otwartymi można wybrać podpokrycie skończone
(1.4) mat. o zbiorze: stanowiący przestrzeń topologiczną zwartą (1.3)
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Maszerowaliśmy zwartą grupą, aby nikt nie został z tyłu i nie zgubił się.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zwarty szyk • zwarta zabudowa
(1.2) spółgłoska zwarta
(1.3) przestrzeń zwarta
(1.4) zbiór zwarty
synonimy:
(1.1) gęsty, skupiony, stłoczony, zbity
antonimy:
(1.1) luźny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zwarcie n, zwartość ż, zworka ż, zwieranie n
przysł. zwarto, zwarcie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: