spółgłoska

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spółgłoska (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[spuwˈɡwɔska], AS[spuu̯gu̯oska] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy; zob. też spółgłoska w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wyrazwstrętzawiera pięć spółgłosek i tylko jedną samogłoskę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) konsonant
antonimy:
(1.1) samogłoska
hiperonimy:
(1.1) głoska
hiponimy:
(1.1) spółgłoska nosowa, spółgłoska szczelinowa, spółgłoska zwarta
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. spółgłoskowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: