religijny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

religijny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA[ˌrɛlʲiˈɟijnɨ], AS[relʹiǵii ̯ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący religii, opisujący religię
(1.2) postępujący zgodnie z zasadami religii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) On maluje obrazy religijne.
(1.1) Z powodów religijnych nie wolno mi się golić.
(1.2) Rozwój wiedzy został jednak gwałtownie zahamowany w XIV wieku, kiedy religijni fundamentaliści przekonali władców, że należy zdławić naukę i filozofię w całym islamskim imperium, ponieważ nowe odkrycia podważają boską wszechwiedzę[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) społeczno-religijnyantropologia religijna • wojny religijne
synonimy:
(1.1) duchowy, konfesyjny, wyznaniowy
(1.2) bogobojny, nabożny, pobożny, zbożny
antonimy:
(1.1) niereligijny, świecki
(1.2) antyreligijny, niereligijny, bezbożny, niepobożny
hiperonimy:
(1.1) kulturowy
hiponimy:
(1.1) deistyczny, duchowny, innowierczy, kościelny, maryjny, misyjny, modlitewny, monoteistyczny, obrzędowy, politeistyczny, sakralny, teistyczny, teocentryczny[2]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. religia ż, religijność ż, religianctwo n, religiant m
przym. religiancki
przysł. religijnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. religia < łac. religio
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Robin Dunbar, Ilu przyjaciół potrzebuje człowiek?, s. 140, Kraków, Wydawnictwo Literackie, 2010, ISBN 978-83-08-04536-7, tłum. Dominika Cieśla-Szymańska.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.