duchowny

duchowny (język polski)

etiopski duchowny (2.1)

wymowa:

IPA: [duˈxɔvnɨ], AS: [duχovny] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. związany z duchowieństwem

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) rel. osoba sprawująca posługę duchową, religijną

(2.2) rel. w katolicyzmie: osoba po święceniach kapłańskich

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	duchowny		duchowna	duchowne	duchowni	duchowne
dopełniacz	duchownego		duchownej	duchownego	duchownych
celownik	duchownemu		duchownej	duchownemu	duchownym
biernik	duchownego	duchowny	duchowną	duchowne	duchownych	duchowne
narzędnik	duchownym		duchowną	duchownym	duchownymi
miejscownik	duchownym		duchownej	duchownym	duchownych
wołacz	duchowny		duchowna	duchowne	duchowni	duchowne
nie stopniuje się

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	duchowny	duchowni
dopełniacz	duchownego	duchownych
celownik	duchownemu	duchownym
biernik	duchownego	duchownych
narzędnik	duchownym	duchownymi
miejscownik	duchownym	duchownych
wołacz	duchowny	duchowni

przykłady:

(2.2) Liczba duchownych katolickich na świecie znacznie zmniejszyła się z winy tego przeklętego celibatu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) stan duchowny • seminarium duchowne

synonimy:

(2.1) osoba duchowna, kapłan, prezbiter, diakon

(2.2) reg. śl. wielebniczek

antonimy:

(1.1) świecki

hiperonimy:

(1.1) religijny

hiponimy:

(1.1) kapłański, zakonny

(2.1) ojciec, ksiądz, zakonnik, mnich, pastor, pop, paroch, rabin

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. duch m, duchowieństwo n, duchowość ż

przym. duchowy

przysł. duchowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. duch + -owny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clerical, ecclesiastical; (2.1) clergyman, cleric, priest
• baszkirski: (2.1) рухани
• białoruski: (1.1) духоўны; (2.1) святар m; (2.2) ксёндз m
• czeski: (1.1) duchovní; (2.1) duchovní m
• kazachski: (2.1) діни
• niemiecki: (1.1) geistlich; (2.1) Geistlicher m
• tuvalu: (2.1) faitaulaga
• ukraiński: (1.1) духовний; (2.1) духовний m, духівник m, священик m
• włoski: (1.1) chiericale, clericale, ecclesiastico; (2.1) ecclesiastico m, chierico m, sacerdote m, presbitero m; (2.2) chierico m

źródła: