plamka

plamka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈplãmka], AS: [plãmka], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. plama

(1.2) inform. techn. w monitorze odległość między obszarami decydującymi o wyświetleniu sąsiednich punktów obrazu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plamka	plamki
dopełniacz	plamki	plamek
celownik	plamce	plamkom
biernik	plamkę	plamki
narzędnik	plamką	plamkami
miejscownik	plamce	plamkach
wołacz	plamko	plamki

przykłady:

(1.1) Sikora modra jest mniejsza od wróbla, wierzch głowy ma niebieski, a na karku ma jasną plamkę.

(1.1) Ta mapa ma u góry tłustą plamkę; poproszę o inną.

składnia:

kolokacje:

(1.1) plamka ślepa • plamka żółta • plamka oczna

synonimy:

(1.1) kropka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. plamić, odplamiać

rzecz. plamienie n, plameczka ż, plamistość, plama

przym. plamisty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spot
• esperanto: (1.1) punkto
• jidysz: (1.1) שפּרענקל n (szprenkl), פּינטל n (pintl)
• rosyjski: (1.1) пятнышко n
• ukraiński: (1.1) плямка ż

źródła: