neurastenik

neurastenik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. mężczyzna cierpiący na neurastenię

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	neurastenik	neurastenicy
dopełniacz	neurastenika	neurasteników
celownik	neurastenikowi	neurastenikom
biernik	neurastenika	neurasteników
narzędnik	neurastenikiem	neurastenikami
miejscownik	neurasteniku	neurastenikach
wołacz	neurasteniku	neurastenicy
depr. M. i W. lm: (te) neurasteniki

przykłady:

(1.1) Jestem neurastenikiem. Człowiek płytki uśmiecha się w takich razach niedowierzająco lub co gorsza - pali prosto z mostu: - Ależ pan jest zdrów jak byk. Człowiek płytki nie rozumie, że można mieć stargane nerwy, a pomimo to - jeść, spać (…).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. neurastenia ż, neurasteniczność ż

forma żeńska neurasteniczka ż

przym. neurasteniczny

przysł. neurastenicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) neurasthenic
• baskijski: (1.1) neurasteniko
• francuski: (1.1) neurasthénique m ż
• włoski: (1.1) nevrastenico m

źródła: