gugiel
gugiel (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gugiel gugle dopełniacz gugla gugli[4] / guglów celownik guglowi guglom biernik gugiel gugle narzędnik guglem guglami miejscownik guglu guglach wołacz guglu gugle
- przykłady:
- (1.1) To nie przeszkadzało jej bynajmniej zajmować się kuchnią, stać pilnie przy zamieszaniu „łokszynu”, przy pieczeniu „guglów”…[5]
- (1.1) Drugą ręką łamiąc kawałki gugla, kiwał poważnie głową i ważył w głębokim rozumie swoim…[6]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) kugel
- źródła:
- ↑
Hasło „Gugiel” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
- ↑ Hasło „gugiel” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ M. Arcta Słownik wyrazów obcych, Warszawa 1947, s. 165.
- ↑ Hasło „gugiel” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Józef Ignacy Kraszewski, Powieść bez tytułu, Kraków 1962, s. 100.
- ↑ Józef Korzeniowski, Spekulant, Kraków 1976, s. 105.
