egzakcja
egzakcja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik egzakcja egzakcje dopełniacz egzakcji egzakcji / przest. egzakcyj celownik egzakcji egzakcjom biernik egzakcję egzakcje narzędnik egzakcją egzakcjami miejscownik egzakcji egzakcjach wołacz egzakcjo egzakcje
- przykłady:
- (1.1) Dawniej nieraz bywało, że swoich własnych, cywilnych i wojskowych, deputatów do egzakcji przyjmował szlachcic z rusznicą i na czele zbrojnej czeladzi [...][1]
- (1.2) Tak np. w egzakcji włodzimierskiej podług protokołu liczyliśmy tylko 20 dymów przybyłych, tymczasem w rezolucji znajdują się trzy miasteczka: Włodzimierz, Kowel i Milanowice [...][2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Potop, 1886, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Tadeusz Korzon, Wewnętrzne dzieje Polski za Stanisława Augusta, Warszawa 1897.