Ewa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: ewaÉwaëwaēwaʻEwaʻewa

Ewa (język polski)[edytuj]

Adam i Ewa (1.1) w raju
wymowa:
?/i, IPA[ˈɛva], AS[eva]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) bibl. biblijne imię pierwszej kobiety oraz protoplastki rodu ludzkiego; zob. też Adam i Ewa w Wikipedii
(1.2) imię żeńskie; zob. też Ewa w Wikipedii
(1.3) przen. książk. każda kobieta
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Adam i Ewa umieszczeni przez Boga w raju, zostali z niego wypędzeni ponosząc karę za uległość szatanowi i nieposłuszeństwo Bogu (…), a także utracili nieśmiertelność[1].
(1.1) Synami Adama i Ewy byli Kain, Abel i Set[1].
(1.2) Mam na imię Ewa i jestem nauczycielką z Warszawy.
(1.2) Na 24 grudnia przypadają imieniny Ewy i Adama.
(1.2) Ewę, żonę mojego kolegi z podstawówki, poznałem dużo później.
(1.2) Pani Ewo, proszę nas jutro odwiedzić z synem.
składnia:
kolokacje:
(1.2) pani Ewa • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Ewa • kobieta imieniem (o imieniu) Ewa • święta / błogosławiona Ewa • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ewa • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ewa • otrzymać / dostać / przybrać imię Ewa • dzień imienin / imieniny Ewy • na Ewę (o dniu)
synonimy:
(1.2) zdrobn. Ewka, Ewcia, Eweczka, Ewusia, Ewunia
antonimy:
(1.1) Adam
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. Ewka ż, Ewcia ż, Eweczka ż, Ewusia ż, Ewunia ż
zgrub. Ewucha
związki frazeologiczne:
Adam i Ewaod Adama i Ewyw stroju EwyAdam cóż by poradził, gdyby Bóg w raju Ewy nie posadziłAdam i Ewa pokazują, jaki styczeń i luty po nich następująna Adama i Ewy, dobre bydłu i plewysłota w dzień Adama i Ewy, zabezpiecz od zimna cholewyw dzień Adama i Ewy daruj bliźnim gniewy
etymologia:
(1.1-3) łac. Eva < gr. Εὔα (Eúa) < hebr. חַוָּה (ḥawwā)[2]
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
zob. też Ewa w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Adam i Ewa” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 201.

Ewa (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bibl. Ewa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Imiona
źródła: