ród

ród (język polski)

wymowa:

IPA: [rut], AS: [rut], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) duża, wielopokoleniowa rodzina

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ród	rody
dopełniacz	rodu	rodów
celownik	rodowi	rodom
biernik	ród	rody
narzędnik	rodem	rodami
miejscownik	rodzie	rodach
wołacz	rodzie	rody

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klan

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rodaczka ż, rodzina ż

przym. rodowy

związki frazeologiczne:

głowa rodu

etymologia:

od prasł. *rodъ → ród, rodzenie lub to, co się urodziło; od praindoeur. *ord- → przyrost, wzrastanie

por. bułg. род, czes. rod, mac. род, ros. род, scs. родъ, słc. rod i ukr. рід

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) house, family
• arabski: (1.1) حسب
• białoruski: (1.1) род m
• esperanto: (1.1) gento
• jidysz: (1.1) משפּחה ż (miszpoche)
• kazachski: (1.1) ру
• rosyjski: (1.1) род m
• sanskryt: (1.1) गोत्र
• ukraiński: (1.1) рід m
• wilamowski: (1.1) gyśłecht m
• włoski: (1.1) casato m, ceppo m, famiglia ż, schiatta ż, semenza ż, stirpe ż

źródła: