ciocia

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciocia (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʨ̑ɔ̇ʨ̑a], ASȯća], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) siostra matki
(1.2) siostra ojca
(1.3) w szerszym znaczeniu także żona wujka lub stryjka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1-2) Jedziemy z ciocią na wakacje!
(1.3) Dziś ciocia z wujkiem przychodzą na kolację.
składnia:
kolokacje:
(1.1-3) ciocia dobra rada / klocia / Unrra / z Ameryki
synonimy:
(1.1-3) ciotka
antonimy:
(1.1-3) wujek, stryjek
hiperonimy:
hiponimy:
(1.3) wujenka, stryjenka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciotka ż, ciota ż, cioteczka ż, ciotunia ż, ciotuchna ż, ciotczysko n, pociotek m, pociotka ż
przym. cioteczny, ciotczyny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Rozróżnienie pomiędzy słowami ciocia (ciotka), wujenka i stryjenka praktycznie zanikło pod wpływem niemieckim[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Skarbonka, „Poradnik Językowy” nr 3/1903, s. 48.

ciocia (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) ciaćkać się, pieścić się[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 284.