Atena

Atena (język polski)

Atena (1.1)

wymowa:

IPA: [aˈtɛ̃na], AS: [atẽna], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini mądrości, wojny sprawiedliwej i rękodzieła, utożsamiana z rzymską Minerwą; zob. też Atena w Wikipedii

(1.2) imię żeńskie; imię mitologiczne

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Atena	Ateny
dopełniacz	Ateny	Aten
celownik	Atenie	Atenom
biernik	Atenę	Ateny
narzędnik	Ateną	Atenami
miejscownik	Atenie	Atenach
wołacz	Ateno	Ateny

przykłady:

(1.1) Według mitu Atena wyskoczyła z głowy swojego ojca Zeusa.

(1.1) Atrybutami Ateny były: egida, hełm, włócznia, sowa i oliwka.

(1.1) Uwieńczano także posągi bogów, zwykle roślinami, jakie były im poświęcone, np. wawrzyn Apollinowi, dąb Zeusowi, mirt Afrodycie, winorośl albo platan Dionizosowi, kłosy zboża Demeter, oliwka Atenie.

(1.2) Mam na imię Atena i jestem córką polskich emigrantów w Grecji.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bogini Atena • boska / dziewicza Atena • atrybut / kult Ateny • czcić Atenę • mit o Atenie

(1.2) pani Atena • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Atena • kobieta imieniem (o imieniu) Atena • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Atena • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Atena • otrzymać / dostać / przybrać imię Atena • dzień imienin / imieniny Ateny

synonimy:

(1.1) Minerwa, Pallada, Pallas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ateneum n, ateneum n, Ateny nmos, ateńczyk mos, atenka ż

zdrobn. Atenka ż

przym. ateński

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Ἀθηνᾶ (Athēná)

uwagi:

(1.1) por. Minerwa – imię nadane bogini Atenie przez Rzymian, którzy w III wieku p.n.e. oficjalnie uznali kult dwunastu greckich bogów olimpijskich pod imionami rzymskimi

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Athena
• arabski: (1.1) آثينا
• bułgarski: (1.1) Атина ż
• czeski: (1.1) Aténa ż, Athéna ż
• esperanto: (1.1) Atena
• francuski: (1.1) Athéna, Athéné
• hiszpański: (1.1) Atenea ż
• japoński: (1.1) アテーナー, アテナ, アテネ
• nowogrecki: (1.1) Αθηνά ż; (1.2) Αθηνά ż
• perski: (1.1) آتنا
• rosyjski: (1.1) Афина ż; (1.2) Афина ż
• słowacki: (1.1) Aténa ż; (1.2) Aténa ż
• starogrecki: (1.1) Ἀθηνᾶ ż
• tajski: (1.1) อธีนา
• urdu: (1.1) ایتھنے
• włoski: (1.1) Atena ż

źródła:

Atena (esperanto)

morfologia:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Atena

odmiana:

(1.1) blm, 

 

	ununombro	multenombro (virtuala)
nominativo	Atena	Atenaj
akuzativo	Atenan	Atenajn

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Minervo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Ateno

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Wyraz zapożyczony, występujący również w zesperantyzowanej formie Ateno (także nazwa miasta- czasem nazywanego w liczbie mnogiej Atenoj). Z tego względu czasem bywa „odmieniany” (końcówka biernika), a czasem nie.

źródła:

Atena (język włoski)

Atena (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. Atena

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Minerva

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Atene ż, ateneo m, ateniese m ż

przym. ateniese

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. Ἀθηνᾶ (Athēná)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Mitologia grecka

źródła: