sowa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sowa (język polski)[edytuj]

sowa (1.1)
sowa (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[ˈsɔva], AS[sova]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. drapieżny ptak z rzędu Strigiformes[1], o dużej głowie i oczach umieszczonych z przodu, polujący nocą; zob. też sowy w Wikipedii
(1.2) reg. biol. czubajka kania[2][3]
(1.3) pot. osoba chodząca bardzo późno spać[3]
(1.4) środ. uczn. osoba w okularach[3]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Na gałęzi dębu pohukują dwie sowy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sowa białasowa uszatasowa właściwa • sowa leci / frunie / huka / pohukuje / poluje / czai się
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) ojla
(1.3) nocny marek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) uszatka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Sowa ż, sowy nmos, Sowiniec mrz, sówkowate nmos, Sówka ż, osowienie n
zdrobn. sówka ż
czas. osowieć dk.
przym. sowi, sówkowy, sówkowaty
przysł. sowio
związki frazeologiczne:
nie urodzi sowa sokołasowa na dachu kwili, komuś umrzeć po chwilisowa, mądra głowasowa huczy, choć jej nikt nie uczysowa, choćby pod niebiosa latała, sokołem nie będziesowy z sokołem w jeden rząd nie włożyszgdzie lata sokół, nie latać tam sowiechoćby kto świat obszedł kołem, nie będzie z sowy sokołemtrudno przerobić, co się złym uchowa, wszak się sokołem nie odrodzi sowazadąć na sowęsowa, gdy z gniazda wyleci, wszyscy na nią ptacy bijąsłońca nie doleci sowakiedy sowa zjastrzębieje, wyżej od sokoła latakażdy bierze swoją sowę za sokołana orłowym gnieździe zorleje i sowa
etymologia:
prasł. *sova
uwagi:
zob. też sowa w Wikipedii
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Strigiformes” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sowa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1 3,2 Hasło „sowa” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 39, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 357.

sowa (język dolnołużycki)[edytuj]

sowa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. sowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

sowa (język górnołużycki)[edytuj]

sowa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. sowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

sowa (język kaszubski)[edytuj]

sowa (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ornit. sowa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: