hełm

hełm (język polski)

hełm (1.1)

hełm (1.1)

hełm nurkowy (1.1)

hełm (1.2)

wymowa:

​, IPA: [xɛwm], AS: [χeu̯m]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zwykle usztywnione nakrycie głowy chroniące ją przed urazami; zob. też hełm w Wikipedii

(1.2) archit. obłe lub stożkowe zakończenie wieży; zob. też dach hełmowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	hełm	hełmy
dopełniacz	hełmu	hełmów
celownik	hełmowi	hełmom
biernik	hełm	hełmy
narzędnik	hełmem	hełmami
miejscownik	hełmie	hełmach
wołacz	hełmie	hełmy

przykłady:

(1.1) Jego hełm przeszyła strzała.

(1.2) Ten barokowy hełm pochodzi z 1713 roku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kask, st.pol. szłom

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. hełmofon m, hełmoróg m, hełmiatka ż

przym. hełmiasty, hełmowy

związki frazeologiczne:

błękitne hełmy • pod hełmem

etymologia:

(1.1) niem. Helm

(1.2) od 1.1

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) helmet; (1.2) cupola, dome
• arabski: (1.1) خوذة ż
• baskijski: (1.1) kasko, kasketa
• białoruski: (1.1) шлем m
• hiszpański: (1.1) casco m, yelmo m
• ido: (1.1) kasko
• interlingua: (1.1) casco
• jidysz: (1.1) קאַסקע ż (kaske)
• łaciński: (1.1) cassida ż, cassis ż
• niemiecki: (1.1) Helm m
• norweski (bokmål): (1.1) hjelm m
• nowogrecki: (1.1) κράνος n, κάσκα ż
• rosyjski: (1.1) шлем m
• szwedzki: (1.1) hjälm w
• ukraiński: (1.1) шолом m
• włoski: (1.1) elmetto m

źródła: