Ateny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Atény

Ateny (język polski)[edytuj]

Ateny (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[aˈtɛ̃nɨ], AS[atny], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica współczesnej Grecji; zob. też Ateny w Wikipedii
(1.2) hist. starożytne miasto-państwo

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp oraz M., B. i W. lm od: Atena
odmiana:
(1.1) blp;
(2.1) zob. Atena
przykłady:
(1.1) Od ponad roku mieszkam w Atenach, w mieszkaniu z widokiem na akropol.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Atenach • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Aten • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Aten • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Aten • mieszkaniec / mieszkanka Aten • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Atenach • pochodzić z Aten • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Aten • flaga / herb Aten
synonimy:
(1.1-2) reg. śl. Atyny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ateńczyk mos, Ateńczyk mos, atenka ż, Atenka ż, ateneum n, Atena ż
przym. ateński, podateński, panateński, proateński, antyateński
związki frazeologiczne:
sarmackie Atenywielkie Ateny
etymologia:
od imienia bogini Ateny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: