znajomość

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

znajomość (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[znaˈjɔ̃mɔɕʨ̑], AS[znai ̯õmość], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) eduk. wiedza na jakiś temat, umiejętność
(1.2) utrzymywanie z kimś ogólnych stosunków
(1.3) relacja osób, opierająca się na utrzymywaniu ogólnych, niezbyt bliskich stosunków
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Znajomość ortografii przydaje się każdemu.
(1.2) Znajomość z prezydentem miasta może przynieść korzyści.
(1.3) Ta znajomość przerodziła się w przyjaźń.
składnia:
(1.2) znajomość czego
(1.2) znajomość z kim
kolokacje:
(1.1) czynna / bierna znajomość języka • znajomość dziedziny / przedmiotu / zagadnienia
(1.3) długoletnia / krótkotrwała / przelotna / przypadkowa znajomość • znajomość bez znaczenia / brzemienna w skutki
synonimy:
(1.1) znanie się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaznajomienie n, znajomy mos, znajoma ż, znajomości lm, znanie n, znawstwo n
czas. zaznajomić, znać, poznać dk., poznawać ndk.
przym. znajomy
przysł. znajomo
związki frazeologiczne:
po znajomości
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: