plecha

plecha (język polski)

plecha (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. wegetatywna tkanka niektórych organizmów niezróżnicowana na korzeń oraz pęd; zob. też plecha w Wikipedii

(1.2) daw. wygolone miejsce na głowie

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lp od plech

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	plecha	plechy
dopełniacz	plechy	plech
celownik	plesze	plechom
biernik	plechę	plechy
narzędnik	plechą	plechami
miejscownik	plesze	plechach
wołacz	plecho	plechy

przykłady:

(1.1) Jedynie w pewnym stopniu pomóc mogą sposoby tworzenia i rozgałęzienia plechy specyficzne dla krasnorostów, brunatnic i zielenic.

(1.2) — Dać mu pokój! — zawołał, — gdyby plechy wygolonej nie miał na łbie, postąpiłbym z nim inaczej, ale się z biskupami zadzierać teraz nie chcę…

składnia:

kolokacje:

(1.1) plecha heteromeryczna / skorupiasta • plecha porostów

synonimy:

(1.2) tonsura; daw. plesz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plechowiec m

przym. plechowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. plesz + -cha

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tonsura

• angielski: (1.1) thallus
• czeski: (1.1) stélka ż
• francuski: (1.1) thalle m
• hiszpański: (1.1) talo m
• niemiecki: (1.1) Thallus m
• rosyjski: (1.1) слоеви́ще n, талло́м m

źródła: