komnata

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

komnata (język polski)[edytuj]

komnata (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[kɔ̃mˈnata], AS[kõmnata], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pomieszczenie mieszkalne w pałacu lub rezydencji, zwykle pełne przepychu; zob. też komnata w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W głębi komnaty stała złocista otomana, a na niej spoczywała piękna królewna, która właśnie paląc nargile ziewała tak czarownie, że nie mogłem oderwać oczu od jej wdzięcznych i porywająco słodkich poziewań[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. komnatka ż
przym. komnatowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. komemate < wł. caminataizba z piecem < wł. caminopiec < łac. caminus[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. B. Leśmian: Przygody Sindbada żeglarza
  2. Hasło „komnata” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.