hurdycja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hurdycja (język polski)[edytuj]

hurdycje (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. bud. średniowieczny, drewniany ganek obronny z otworami strzelniczymi w podłodze, stosowany na murach i wystający poza ich krawędź; zob. też hurdycja w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Krenelaż oraz wspomniane machikuły i hurdycje pełniły w dalekiej przeszłości podobną funkcję. Były to konstrukcje umożliwiające rażenie przeciwnika wszelkiego rodzaju pociskami ze szczytu budowli[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) fortyfikacja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. hourd[2]
uwagi:
zob. machikuł
tłumaczenia:
źródła:
  1. paweł plinta, Dziennik Polski, 2008-06-06, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „hurdycja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.