hurdycja
hurdycja (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) hist. bud. średniowieczny, drewniany ganek obronny z otworami strzelniczymi w podłodze, stosowany na murach i wystający poza ich krawędź; zob. też hurdycja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hurdycja hurdycje dopełniacz hurdycji hurdycji celownik hurdycji hurdycjom biernik hurdycję hurdycje narzędnik hurdycją hurdycjami miejscownik hurdycji hurdycjach wołacz hurdycjo hurdycje
- przykłady:
- (1.1) Krenelaż oraz wspomniane machikuły i hurdycje pełniły w dalekiej przeszłości podobną funkcję. Były to konstrukcje umożliwiające rażenie przeciwnika wszelkiego rodzaju pociskami ze szczytu budowli[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) fortyfikacja
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ paweł plinta, Dziennik Polski, 2008-06-06, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „hurdycja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.