dworek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dworek (język polski)[edytuj]

żelazowowolski dworek (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. hist. niewielki dwór właścicieli ziemskich

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: dworka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W pięknej dolinie górskim przerzniętej ruczajem / otoczone lipami świecą dworku ściany, / patrząc oknem na góry, na lasy, na łany[1]
(1.1) Złożono Władka na wozie pułkownika i nocą puścili się leśną drożyną na losy ku temu dworkowi[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) drewniany / mały / modrzewiowy / parterowy / polski / stary dworek • dworek szlachecki • dworek z XVIII wiekuremontować / wybudować dworek • gospodarz / właściciele dworku
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dwór
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nadworny m, dwór mrz, dworactwo n, dwórka ż
przym. dworkowy, nadworny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. dwór + -ek
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dwór
źródła:
  1. Jerzy Żuławski: Dworek
  2. Józef Ignacy Kraszewski: Dziadunio