Andrzeja

Andrzeja (język polski)

wymowa:

IPA: [ãnˈḍʒɛja], AS: [ãnḍžei ̯a], zjawiska fonetyczne: udziąs.• nazal. ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Andrzeja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Andrzeja	Andrzeje
dopełniacz	Andrzei	Andrzei
celownik	Andrzei	Andrzejom
biernik	Andrzeję	Andrzeje
narzędnik	Andrzeją	Andrzejami
miejscownik	Andrzei	Andrzejach
wołacz	Andrzejo	Andrzeje

przykłady:

(1.1) Mam na imię Andrzeja i jestem kolejarką z Tarnowskich Gór.

(1.1) 4 lutego przypadają imieniny Andrzei i Andrzeja.

(1.1) Pani Andrzejo, proszę nas jutro odwiedzić.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Andrzeja • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Andrzeja • kobieta imieniem (o imieniu) Andrzeja • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Andrzeja • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Andrzeja • otrzymać / dostać / przybrać imię Andrzeja • dzień imienin / imieniny Andrzei

synonimy:

(1.1) war. Ondrzeja, Andrea; zdrobn. Andrzejka, Andzia, Jędrzejka, Jędrusia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. andrzejki nmos, Andrzejki nmos, Andrzejów mrz, Andrzejówka ż, Andrzejowice nmos

war. Ondrzeja ż, Andrea ż

zdrobn. Andrzejka ż, Andzia ż, Jędrzejka ż, Jędrusia ż

forma męska Andrzej mos, Jędrzej mos

przym. andrzejkowy

gw. przest. Andrzejowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Andrzej + -a < łac. Andreas < gr. Ἀνδρέας (Andreas) < gr. ἀνδρεῖος (andreios) → męski, mężny, dzielny < gr. ἀνήρ (aner) → mężczyzna, człowiek

uwagi:

(1.1) por. Andrea • Ondrzeja

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Андрея ż
• słowacki: (1.1) Andrea ż

źródła: