language

language (język angielski)[edytuj]

wymowa:: enPR: lăngʹgwĭj, IPA: /ˈlæŋɡwɪʤ/, SAMPA: /"l{NgwIdZ/; wymowa amerykańska^?/i; ^?/i ^?/i

rzeczownik policzalny

(1.1) język (konkretny system komunikacji, wyraźnie wydzielony lingwistycznie, np. język polski, język angielski)

rzeczownik niepoliczalny

(2.1) mowa (ogólnie jako sposób komunikacji ludzi)

(2.2) język, wysławianie się, styl (mowy), odmiana językowa (np. język wulgarny, język wyszukany, język amerykański), t. przekleństwa, ordynarne wyrażenia

przykłady:: (1.1) Recently, an increasing interest in learning Slavic languages can be observed. → Ostatnio można zaobserwować wzrastające zainteresowanie nauką języków słowiańskich.; (1.2) You have to notice a secret language of ballet to appreciate its beauty. → Musisz zauważyć tajny język baletu, by docenić jego piękno.; (2.2) Helen has begun to use strong language since she met that strange guy from the suburbs. → Helena zaczęła używać wulgarnego języka, od kiedy spotkała tego dziwnego faceta z przedmieścia.

kolokacje:: (1.1) language laboratory • language school • language skills • common language • native language • foreign language • natural language • first language • second language • extinct language • to speak a language • to use a language • cyberlanguage; (1.2) the language of mathematics/dance/genes • programming language • scripting language • computer language • body language • sign language • finger language • constructed language; (2.2) formal language • bad language • crude language • foul language • ordinary language • plain language • strong language • spoken language • written language • to mind/watch somebody 's language • profane language