kierunek

kierunek (język polski)

wymowa:: IPA: [cɛˈrũnɛk], AS: [ḱerũnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) droga, linia łącząca miejsce początku ruchu z końcem ruchu, w domyśle określająca cel

(1.2) w naukach artystycznych i technice: temat lub grupa tematów, którymi dana osoba się zajmuje, cel, do którego dąży

(1.3) mat. zbiór wszystkich prostych lub wektorów równoległych do danej prostej.

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kierunek	kierunki
dopełniacz	kierunku	kierunków
celownik	kierunkowi	kierunkom
biernik	kierunek	kierunki
narzędnik	kierunkiem	kierunkami
miejscownik	kierunku	kierunkach
wołacz	kierunku	kierunki

przykłady:: (1.1) Poszliśmy w kierunku kościoła.; (1.2) Uważam, że obecny kierunek w muzyce służy degeneracji młodzieży socjalistycznej.; (1.3) Wektor jest jednoznacznie określony przez kierunek, zwrot i długość.

składnia:: (1.1) kierunek + D. • kierunek na + B. • w + kierunku + D.

kolokacje:: (1.1) kierunek na Warszawę / Kraków / wieś / kościół /… • iść / jechać /… w kierunku Warszawy / na Warszawę / do Warszawy • z kierunku Warszawy / od Warszawy

synonimy:: (1.1) droga; (1.2) trend, tendencja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. skierowanie n, kierunkowanie n, kierowanie n, kierowca mos; czas. ukierunkowywać, kierunkować ndk., kierować ndk., skierować dk.; przym. kierunkowy

związki frazeologiczne:: (1.1) kierunek studiów

etymologia:: niem. Kehrung (→ zakręt, zwrot)^[1] < śwn. kērunge < swn. kērunga^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

angielski: (1.1) direction, way
arabski: (1.1) اتجاه, جهة, نحو, أوب, صوب
białoruski: (1.1) кірунак m, напрамак m; (1.2) кірунак m
bułgarski: (1.1) посока ż; (1.2) направление n, течение n; (1.3) посока ż
chiński standardowy: (1.1) 方向 (fāngxiàng); (1.2) 方向 (fāngxiàng)
chorwacki: (1.1) smjer m; (1.2) smjer m
czeski: (1.1) směr m
dolnołużycki: (1.1) směr m
duński: (1.1) retning w; (1.2) retning w
esperanto: (1.1) direkto; (1.2) direkto; (1.3) direkto
fiński: (1.1) suunta; (1.2) suuntaus
francuski: (1.1) direction ż; (1.2) sens m
górnołużycki: (1.1) směr m
hebrajski: (1.1) כיוון m (kiwun)
hiszpański: (1.1) dirección ż, rumbo m, curso m; (1.2) corriente ż; (1.3) dirección ż
interlingua: (1.1) senso
islandzki: (1.1) átt ż
japoński: (1.1) 方向 (ほうこう, hōkō), 方角 (ほうがく, hōgaku), 方位 (ほうい, hōi), 方面 (ほうめん, hōmen)
kaszubski: (1.1) czerënk m; (1.2) czerënk m
koreański: (1.1) 방향 (pangyang)
krymskotatarski: (1.1) yaq, bet, taraf
litewski: (1.1) kryptis ż; (1.2) kryptis ż, linkmė ż
łaciński: (1.1) gubernatio, via, directio
łotewski: (1.1) virziens m; (1.2) virziens m
niderlandzki: (1.1) richting ż
niemiecki: (1.1) Richtung ż; (1.2) Richtung ż
norweski (bokmål): (1.1) retning m/ż; (1.2) retning m/ż
norweski (nynorsk): (1.1) retning ż; (1.2) retning ż
nowogrecki: (1.1) κατεύθυνση ż, διεύθυνση ż; (1.2) κατεύθυνση ż; (1.3) κατεύθυνση ż
polski język migowy:
(w zapisie SignWriting)
(1.1)
portugalski: (1.1) direção ż; (1.2) tendência ż
rosyjski: (1.1) направление n; (1.2) направление n, течение n
słowacki: (1.1) smer m
szkocki: (1.1) airt
szwedzki: (1.1) riktning w, håll n
tuvalu: (1.1) pulepulega
ukraiński: (1.1) напрямок m, керунок m
węgierski: (1.1) irány
włoski: (1.1) direzione ż
wolof: (1.1) xibla

źródła:

↑ Hasło „kierunek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
↑ Hasło „kērunga*” w: Gerhard Köbler, Wörterbuch des althochdeutschen Sprachschatzes, Ferdinand Schöningh, Paderborn, Monachium, Wiedeń, Zurych 1993, ISBN 3-506-74661-8.

[1] Hasło „kierunek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

[2] Hasło „kērunga*” w: Gerhard Köbler, Wörterbuch des althochdeutschen Sprachschatzes, Ferdinand Schöningh, Paderborn, Monachium, Wiedeń, Zurych 1993, ISBN 3-506-74661-8.

[1]

[2]