służyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

służyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˈswuʒɨʨ̑], AS[su̯užyć]
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) być czyimś sługą
(1.2) pracować w wojsku
(1.3) o przedmiotach: być przydatnym; dobrze działać
(1.4) przest. dobrze wpływać na kogoś lub na coś
(1.5) o psie: stać na tylnych łapach przed człowiekiem
(1.6) być przeznaczonym do czegoś
(1.7) dawać, ofiarować coś
odmiana:
(1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Ogrodnik służy u nas dopiero 5 (pięć) lat.
(1.2) Mój ojciec służył w marynarce.
(1.3) Mam samochód od 20 (dwudziestu) lat i ciągle mi służy.
(1.4) Górskie powietrze dobrze mi służy na płuca.
(1.5) Wujek Tadeusz nauczył swojego psa służyć.
(1.6) Długopis służy do pisania.
(1.7) Nasz tata wszystkim służy dobrą radą.
składnia:
(1.1) służyć u + B.
(1.2) służyć w + Ms.
(1.3-4) służyć + C. na + B.
(1.7) służyć + N.
kolokacje:
(1.1) służyć do mszy
(1.2) służyć w wojsku/marynarce/lotnictwie/…
(1.7) czym mogę służyć?
synonimy:
(1.2) odbywać służbę
(1.3) przydawać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. służba ż, sługa m, służebny m, służąca ż, służka m/ż, służalstwo n, służalec m, służebność ż, służebnictwo n, służebnik m, służebniczek m, służebnica ż, służebniczka ż, służenie n
czas. przysłużyć dk., przysługiwać ndk., wysłużyć dk., wysługiwać ndk., zasłużyć dk., zasługiwać ndk.
przym. służbowy, służalczy, służebny, służebnościowy
przysł. służbowo, służalczo, służebnie
związki frazeologiczne:
nikt nie może dwom panom służyć
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: