irány

irány (język węgierski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kierunek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) irányadó • irányár • irányelv • irányjelző • iránytű • irányvonal • menetirány • szélirány • útirány

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. irányzat, irányítás, irányító, irányítottság, irányulás, irányzás, irányzó

czas. irányít, irányul, irányoz

przym. irányító, irányított

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: