dążyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dążyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈdɔ̃w̃ʒɨʨ̑], AS[dõũ̯žyć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) działać w kierunku realizacji danego celu
(1.2) rzad. zmierzać w danym kierunku, iść, kierować się
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) W swoich publikacjach dążę do odnalezienia odpowiedzi na pytania nurtujące moich czytelników.
(1.1) Dążył do modernizacji kraju.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dążność ż, dążenie n
czas. podążać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
czasownik ten nie należy do słownictwa potocznego
tłumaczenia:
źródła: