równoległy
równoległy (język polski)[edytuj]

równoległe (1.1) linie („a” i „b”)
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jednakowo odległy od czegoś na całej swej długości
- (1.2) podobny pod jakimś względem do czegoś innego
- (1.3) odbywający się, dziejący się w tym samym czasie
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz f n mos nmos mianownik równoległy równoległa równoległe równolegli równoległe dopełniacz równoległego równoległej równoległego równoległych celownik równoległemu równoległej równoległemu równoległym biernik równoległego równoległy równoległą równoległe równoległych równoległe narzędnik równoległym równoległą równoległym równoległymi miejscownik równoległym równoległej równoległym równoległych wołacz równoległy równoległa równoległe równolegli równoległe nie stopniuje się
- synonimy:
- (1.2) podobny, analogiczny, paralelny, jednakowy, tożsamy
- (1.3) równoczesny, jednoczesny, zsynchronizowany
- antonimy:
- (1.1) prostopadły
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. równoległość f, równoległa f
- przysł. równolegle
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) parallel
- arabski: (1.2) مواز
- białoruski: (1.1) паралельны, раўналежны; (1.2) паралельны, раўналежны; (1.3) паралельны, раўналежны
- duński: (1.1) parallel
- francuski: (1.1) parallèle
- hiszpański: (1.1) paralelo
- interlingua: (1.1) collateral, parallel
- jidysz: (1.1) פּאַראַלעל (paralel)
- niemiecki: (1.1) parallel
- nowogrecki: (1.1) παράλληλος
- rosyjski: (1.1) параллельный; (1.2) параллельный; (1.3) параллельный, одновременный
- ukraiński: (1.1) паралельний; (1.2) паралельний; (1.3) паралельний, одночасний
- źródła:
- ↑ Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.