równoległy

równoległy (język polski)

równoległe (1.1) linie („a” i „b”)

wymowa:

IPA: [ˌruvnɔˈlɛɡwɨ], AS: [ruvnolegu̯y], zjawiska fonetyczne: akc. pob. wymowa

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jednakowo odległy od czegoś na całej swej długości

(1.2) podobny pod jakimś względem do czegoś innego

(1.3) odbywający się, dziejący się w tym samym czasie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	f	n	mos	nmos
mianownik	równoległy		równoległa	równoległe	równolegli	równoległe
dopełniacz	równoległego		równoległej	równoległego	równoległych
celownik	równoległemu		równoległej	równoległemu	równoległym
biernik	równoległego	równoległy	równoległą	równoległe	równoległych	równoległe
narzędnik	równoległym		równoległą	równoległym	równoległymi
miejscownik	równoległym		równoległej	równoległym	równoległych
wołacz	równoległy		równoległa	równoległe	równolegli	równoległe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Odcinek A jest równoległy do odcinka B.

składnia:

(1.1) równoległy do czegoś (D.)

kolokacje:

synonimy:

(1.2) podobny, analogiczny, paralelny, jednakowy, tożsamy

(1.3) równoczesny, jednoczesny, zsynchronizowany

antonimy:

(1.1) prostopadły

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. równoległość f, równoległa f

przysł. równolegle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) parallel
• arabski: (1.2) مواز
• białoruski: (1.1) паралельны, раўналежны; (1.2) паралельны, раўналежны; (1.3) паралельны, раўналежны
• duński: (1.1) parallel
• francuski: (1.1) parallèle
• hiszpański: (1.1) paralelo
• interlingua: (1.1) collateral, parallel
• jidysz: (1.1) פּאַראַלעל (paralel)
• niemiecki: (1.1) parallel
• nowogrecki: (1.1) παράλληλος
• rosyjski: (1.1) параллельный; (1.2) параллельный; (1.3) параллельный, одновременный
• ukraiński: (1.1) паралельний; (1.2) паралельний; (1.3) паралельний, одночасний

źródła: