apel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: ApelAppelappelAppellappellååpel

apel (język polski)[edytuj]

apel (1.1) żołnierski
apel (1.2) harcerski
apel (1.4)
wymowa:
IPA[ˈapɛl], AS[apel] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. zbiórka wszystkich żołnierzy w jednostce
(1.2) eduk. zbiórka uczniów w szkole, harcerzy na obozie itp. w celu sprawdzenia obecności, odczytania rozkazów (poleceń)
(1.3) sygnał ogłaszający zbiórkę na apel (1.1)
(1.4) publiczne wezwanie skierowane do jakiegoś ogółu do podjęcia działań lub uczestniczenia w czymś
(1.5) publiczna wypowiedź skierowana do jakiejś osoby
(1.6) łow. karność psa myśliwskiego
(1.7) łow. sygnał do rozpoczęcia polowania
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) Major rozkazał sierżantowi zebrać podwładnych na apel.
(1.2) Na apelu nie obyło się bez oracji dyrektorki.
(1.4) Część ludzi, która odpowiedziała na nasz apel pracuje na czarno, i w tak długimpięciomiesięcznymprojekcie nie chciała uczestniczyć[1].
składnia:
(1.4) apel o + B.
kolokacje:
(1.1) stawać / stawić się na apel • stawać / stawić się do apelu
(1.2) uroczysty apel
(1.3) grać / wygrywać apel
(1.4) wygłosić / wygłaszać / skierować / napisać / wysłać apel • odpowiedzieć na apel
synonimy:
(1.4) odezwa, orędzie
(1.5) list otwarty
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. apelacja ż, apelowanie n, apelant m
zdrobn. apelik m
czas. apelować
przym. apelowy, apelacyjny
związki frazeologiczne:
apel poległychkarny apel
etymologia:
niem. Appell < franc. appel[2][3]
uwagi:
zob. też apel w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Augustyn, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 15/02/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „apel” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „apel” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

apel (język fryzyjski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. jabłko
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz fryzyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

apel (język indonezyjski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. jabłko
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz indonezyjski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

apel (papiamento)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. jabłko
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz papiamento, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

apel (język szwedzki)[edytuj]

apel (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. jabłoń[1]
odmiana:
(1.1) en apel, apeln, aplar, aplarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. äpple
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 30.