orędzie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orędzie (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uroczyste przemówienie osobistości
(1.2) daw. powiadomienie, przekazanie rozporządzenia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W orędziu znalazły się odniesienia do katastrofy smoleńskiej.
(1.1) Burgrabia przysłał orędzie z napomnieniem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) orędzie papieskie / do narodu
synonimy:
(1.1) przesłanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *o(b)rǫdьjecoś potrzebnego; coś, co służy do doglądania czegoś[1]
wg. niektórych etymologów pożyczka ze swn. ārunti[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „orędzie” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13019-9.