rozkazać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rozkazać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[rɔsˈkazaʨ̑], AS[roskazać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. rozkazywać)

(1.1) wydać rozkaz[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) - Teraz wysiądziesz i pójdziesz do domu - rozkazałem. - Nikomu ani słówka o naszej rozmowie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) polecić, wydać rozkaz, zakomenderować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozkaz m, rozkazanie n
czas. rozkazywać ndk., kazać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozkazywać
źródła:
  1. Hasło „rozkazać” w: SJP.pl.
  2. Michał Bielecki, Siostra Komandosa, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

rozkazać (język górnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. rozkazować)

(1.1) rozkazać
(1.2) polecić, zlecić
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozkaz m, rozkaznica ż, rozkaznik m, rozkaznistwo n, rozkazowar m, rozkazowarstwo n
czas. rozkazować ndk.
przym. rozkazny, rozkazowacy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: