odczytanie
Wygląd
odczytanie (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˌɔṭt͡ʃɨˈtãɲɛ], AS: [oṭčytãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od odczytać
- (1.2) książk. sposób rozumienia, interpretowania danego dzieła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik odczytanie dopełniacz odczytania celownik odczytaniu biernik odczytanie narzędnik odczytaniem miejscownik odczytaniu wołacz odczytanie - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odczytanie odczytania dopełniacz odczytania odczytań celownik odczytaniu odczytaniom biernik odczytanie odczytania narzędnik odczytaniem odczytaniami miejscownik odczytaniu odczytaniach wołacz odczytanie odczytania
- przykłady:
- (1.1) Rodzina zebrała się na odczytanie testamentu.
- (1.1) Odbędzie się oficjalne odczytanie testamentu.
- (1.2) Znajomość biografii pisarza pozwala na bardziej dogłębne odczytanie jego ostatniej powieści.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. czytać, odczytać dk., odczytywać ndk.
- rzecz. poczytność ż, czytelność ż, odczyt, odczytywanie
- przym. poczytny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: