Przejdź do zawartości

odczytanie

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odczytanie (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌɔṭt͡ʃɨˈtãɲɛ], AS[oṭčytãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.nazal.-ni…akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od odczytać
(1.2) książk. sposób rozumienia, interpretowania danego dzieła
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
(1.1) Rodzina zebrała się na odczytanie testamentu.
(1.1) Odbędzie się oficjalne odczytanie testamentu.
(1.2) Znajomość biografii pisarza pozwala na bardziej dogłębne odczytanie jego ostatniej powieści.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. czytać, odczytać dk., odczytywać ndk.
rzecz. poczytność ż, czytelność ż, odczyt, odczytywanie
przym. poczytny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: