wartować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wartować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. pełnić wartę
(1.2) daw. lub gw. mieć określoną wartość

czasownik przechodni niedokonany (dk. przewartować)

(2.1) daw. zob. wertować
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Żołnierz niemiecki wartujący w bramie przynaglał wychodzących do pośpiechu[1].
(1.2) Jako spadek po sobie rzezimieszek przeznaczał dla swego brata i siostry kosztowności ukryte u pewnego passera, a wartujące około 1000 rs.[2]
(2.1) Próżno wartuję dzieła mądrych ojców nauki naszej, żadnej tam na to rady nie znalazłem[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) kosztować
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pilnować, strzec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. warta ż, wartownia ż, wartowniczka ż, wartownik m
czas. przewartować dk.
przym. wartowniczy, wartowy
(1.2)
rzecz. wartość ż
czas. warto
przym. wart
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. warta + -ować, ze śwn. wartestraż, warta
(1.2) pol. wart + -ować
(2.1) zob. wertować
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kosztować
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wertować
źródła:
  1. Jerzy Andrzejewski, Noc i inne opowiadania, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. „Kurjer Warszawski” 25 września 1883, nr 249a, s. 2.
  3. Józef Ignacy Kraszewski, Mistrz Twardowski, wyd. Księgarnia Gubrynowicza i Schmidta, Lwów 1874.