scivolo

scivolo (esperanto)

morfologia:

sci•vol•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ciekawość

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	scivolo	scivoloj
akuzativo	scivolon	scivolojn

przykłady:

(1.1) La kursanoj estis ege kontentaj. Ridoj traflugis la ĉambron, kaj ĉiuj partoprenis en la interparolo - en la lingvo internacia! - kun scivolo kaj intereso. → Kursanci byli ogromnie zadowoleni. Śmiechy przeleciały przez pokój i wszyscy, uczestniczyli w konwersacji – w języku międzynarodowym - z ciekawością i zainteresowaniem.

(1.1) Pri tio, princo, vi ekscios nur en la temploj, ĉe la piedo de la altaroj – diris la ĉefepiskopo. – Nur tie via nobla scivolo povas esti kontentigita. → O tym, książę, dowiesz się tylko w świątyniach, u stóp ołtarzy — mówił arcykapłan. — Tylko tam szlachetna ciekawość twoja może być zaspokojona.

składnia:

kolokacje:

(1.1) nura scivolo → zwykła ciekawość • denaska scivolo → wrodzona ciekawość

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. scivolemo, scivoleco

czas. scivoli

przym. scivola

przysł. scivole

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

scivolo (język włoski)

wymowa:

IPA: [ʃ'ʃivolo]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zjeżdżalnia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. scivoloso

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: