pół Polka

pół Polka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpuw ˈpɔlka], AS: [puu̯ polka]

​ ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) kobieta lub dziewczyna pochodząca ze związku Polaka z nie-Polką bądź Polki z nie-Polakiem

(1.2) przen. kobieta, która pół życia spędziła w Polsce

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pół Polka	pół Polki
dopełniacz	pół Polki	pół Polek
celownik	pół Polce	pół Polkom
biernik	pół Polkę	pół Polki
narzędnik	pół Polką	pół Polkami
miejscownik	pół Polce	pół Polkach
wołacz	pół Polko	pół Polki

przykłady:

(1.1) Ojciec Camille był Polakiem, a matka Francuzką, w sumie więc jest pół Polką, pół Francuzką.

(1.2) Krysi tyle już lat nie ma w Polsce, że teraz jest tylko pół Polką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1-2) stuprocentowa Polka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

forma męska pół Polak

rzecz. pół-Polak m, pół Polak m, pół-Polka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: