dziewczyna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dziewczyna (język polski)[edytuj]

dziewczyny (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ʥ̑ɛfˈʧ̑ɨ̃na], AS[ʒ́efčna], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) młoda, niezamężna kobieta
(1.2) partnerka, nieformalna narzeczona, konkubina
(1.3) przest. żeńska pomoc domowa
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Dziewczyny to nic więcej, jak tylko kłopoty[1].
(1.2) Gdy spytałem, czy zostanie moją dziewczyną, wyszeptała spłoniona, że owszem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) panna, małolata; gw. (Śląsk Cieszyński) dziełucha, dzieucha, dziołcha, dziywka, dziywcze, dziywczyn
(1.1-2) dziewoja, laska, gw. (Śląsk Cieszyński) galanka
(1.2) narzeczona, praw. konkubina
(1.3) służąca, gw. (Śląsk Cieszyński) dziywka
antonimy:
(1.1-2) chłopak, chłopiec
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dziewa ż, dziewczę n, dziewica ż, dziewka ż, dziewoja ż
zdrobn. dziewczynka ż
zgrub. dziewucha ż, dziewczynisko n
przym. dziewczęcy, dziewczyński
przysł. dziewczęco
związki frazeologiczne:
dziewczyna spod latarnidziewczyna do towarzystwa
etymologia:
uwagi:
zob. też dziewczyna w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Fragment utworu Kazika.