jałmużnik

jałmużnik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba rozdająca jałmużnę

(1.2) osoba prosząca o jałmużnę

(1.3) daw. urzędnik rozdający jałmużnę w imieniu władcy

(1.4) hist. urząd osoby rozdającej jałmużnę; zob. też jałmużnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jałmużnik	jałmużnicy
dopełniacz	jałmużnika	jałmużników
celownik	jałmużnikowi	jałmużnikom
biernik	jałmużnika	jałmużników
narzędnik	jałmużnikiem	jałmużnikami
miejscownik	jałmużniku	jałmużnikach
wołacz	jałmużniku	jałmużnicy
depr. M. i W. lm: (te) jałmużniki

przykłady:

(1.1) Szereg szczodrych jałmużników pochylał się nad dolą ofiar minionej wojny.

(1.2) Przy cmentarnej bramie ręce jałmużników wciąż wyciągnięte były ku przybywającym.

(1.3) Opaci tego klasztoru byli jałmużnikami królów portugalskich.

(1.4) Urząd wielkiego jałmużnika nie był dziedziczony.

składnia:

kolokacje:

(1.1) szczodrobliwy jałmużnik

(1.2) natrętny jałmużnik

(1.3) jałmużnik papieski • królewski jałmużnik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ofiarodawca

(1.2) żebrak

(1.3) urzędnik

(1.4) urząd

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jałmużna ż, jałmużnictwo n, jałmużniczość ż

forma żeńska jałmużnica ż

przym. jałmużniczy, jałmużnowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. jałmużna + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) almoner; (1.3) almoner
• czeski: (1.3) almužník m; (1.4) almužník m
• francuski: (1.1) aumônier m; (1.3) aumônier m; (1.4) aumônier m
• irlandzki: (1.1) almsóir m; (1.3) almsóir m
• łaciński: (1.1) eleemosynarius m; (1.3) eleemosynarius m
• niderlandzki: (1.1) aalmoezenier m; (1.3) aalmoezenier m
• niemiecki: (1.1) Almosenier m; (1.3) Almosenier m
• portugalski: (1.1) esmoler m; (1.3) esmoler m
• starofrancuski: (1.1) aumosnier m; (1.3) aumosnier m
• węgierski: (1.3) almoner
• włoski: (1.1) elemosiniere m; (1.3) elemosiniere m

źródła: