klasztor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Klasztor

klasztor (język polski)[edytuj]

klasztor (1.1) na Synaju
klasztor (1.2) w Tybecie
wymowa:
IPA[ˈklaʃtɔr], AS[klaštor]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. rel. budynek lub kompleks budynków będący siedzibą zakonnic lub zakonników określonej reguły
(1.2) archit. rel. dom buddyjskiej wspólnoty mniszej
(1.3) rel. adm. zakon, wspólnota zakonników
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) W mieście, którego nazwiska nie powiem było trzy karczmy, bram cztery ułomki, dziesięć klasztorów, i gdzieniegdzie domki[1].
(1.2) Pagoda jest elementem klasztoru, który najbardziej różni się od koreańskiego lub chińskiego wzorca[2].
(1.3) Nawet przed rodzicami ukrywał, że wybiera się do klasztoru.
(1.3) Przeorysza uwielbia opowiadać o życiu klasztoru.
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasztor franciszkański / dominikański / braci mniejszych / kapucynów / paulinów / elżbietanek / boromeuszek / służebniczek
(1.2) klasztor buddyjski
(1.3) wstąpić do klasztoru
synonimy:
(1.1) konwent, opactwo, dom zakonny, monaster, monastyr; reg. śl. klosztor
(1.2) wihara
(1.3) zakon, wspólnota, kongregacja
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) budynek
(1.2) budynek
(1.3) instytucja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) kaplica, oratorium, chór, kapitularz, dormitorium, cela, infirmeria, furta, rozmównica, parlatorium, refektarz, kuchnia, spiżarnia, biblioteka, wirydarz, krużganek, ogród, krypta, cmentarz, skryptorium
wyrazy pokrewne:
rzecz. Klasztor mrz, klasztorek m, Klasztorówka ż
przym. klasztorny, wokółklasztorny, przyklasztorny, podklasztorny
przysł. klasztornie
związki frazeologiczne:
dłużej klasztora niż przeora (sic!)klasztor bez ksiąg, twierdza bez broni
etymologia:
prawdop. czes. klášter < śwn. klostár < łac. claustrumzamknięcie[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ignacy Krasicki: Monachomachia.
  2. buddyjski
  3. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 131.
  4. Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 21.