cyrkuł

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cyrkuł (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʦ̑ɨrkuw], AS[cyrkuu̯]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) adm. przest. jednostka podziału terytorialnego kraju lub miasta
(1.2) daw. komisariat policji, zwłaszcza w byłym zaborze rosyjskim[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Zmuszę pana do pojedynku!
Co to zmuszę?… Ciupasem mnie pan sprowadzisz, czy co?… A jakbyś mi pan coś podobnego powiedział po trzeźwemu, tobym poszedł do cyrkułu i daliby panu pojedynek[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) okręg, dzielnica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cyrkularz m
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. циркуль < łac. circuluskoło[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Violetta Machnicka, Uwagi o słownictwie „Kronik” Bolesława Prusa, „Acta Universitatis Lodziensis”, „Folia Linguistica” 39/1999, s. 54.
  2. Bolesław Prus: Lalka