bumelant

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Bummelant

bumelant (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [bũˈmɛlãnt], AS: [bũmelãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik zaniedbujący pracę poprzez nieprzychodzenie do niej lub marnowanie czasu w pracy na pozapracowe czynności
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikbumelantbumelanci
dopełniaczbumelantabumelantów
celownikbumelantowibumelantom
biernikbumelantabumelantów
narzędnikbumelantembumelantami
miejscownikbumelanciebumelantach
wołaczbumelanciebumelanci
przykłady:
(1.1) Bumelant to dezerter z frontu walki o pokój i silną Polskę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) obibok, wałkoń, próżniak, leń
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bumelanctwo n, bumelka ż, bumelowanie n
forma żeńska bumelantka ż
czas. bumelować
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Bummelant[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Jan Tarasin: Polski plakat propagandowy, 1951 r.. retro.pewex.pl. [dostęp 2 czerwca 2023].
  2. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 40-41.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bumelant&oldid=8196972”