Tytus

Tytus (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtɨtus], AS: [tytus] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Tytus w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tytus	Tytusowie
dopełniacz	Tytusa	Tytusów
celownik	Tytusowi	Tytusom
biernik	Tytusa	Tytusów
narzędnik	Tytusem	Tytusami
miejscownik	Tytusie	Tytusach
wołacz	Tytusie	Tytusowie
depr. M. i W. lm: (te) Tytusi

przykłady:

(1.1) Święty Paweł napisał list do Tytusa.

(1.1) Pragnie odebrać Tytusowi marzenie o zostaniu człowiekiem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Tytus • brat / kuzyn / wujek / dziadek Tytus • mężczyzna imieniem (o imieniu) Tytus • święty / błogosławiony Tytus • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Tytus • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Tytus • otrzymać / dostać / przybrać imię Tytus • dzień imienin / imieniny Tytusa • na Tytusa (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Tytusowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Titus

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Titus
• czeski: (1.1) Titus m
• francuski: (1.1) Tite m
• hiszpański: (1.1) Tito m
• łaciński: (1.1) Titus m
• niemiecki: (1.1) Titus m
• portugalski: (1.1) Tito m
• rosyjski: (1.1) Тит m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) Тітъ m
• starogrecki: (1.1) Τίτος m
• włoski: (1.1) Tito m

źródła: