Tura

Tura (język polski)

Tura (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtura], AS: [tura]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, lewy dopływ Tobołu; przepływająca przez obwód swierdłowskiego i tiumeński na zachodniej Syberii; zob. też Tura (rzeka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Tura	Tury
dopełniacz	Tury	Tur
celownik	Turze	Turom
biernik	Turę	Tury
narzędnik	Turą	Turami
miejscownik	Turze	Turach
wołacz	Turo	Tury

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Tury • nad Turą • Tura wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Tury • pływać / płynąć Turą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Тура
• litewski: (1.1) Tura
• rosyjski: (1.1) Тура ż
• ukraiński: (1.1) Тура ż

źródła:

Tura (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) imię męskie

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz turecki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.