efektowny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

efektowny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɛfɛkˈtɔvnɨ], AS[efektovny], zjawiska fonetyczne: akc. pob., ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: e•fek•tow•ny[1]
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) sprawiający zadziwiająco dobre wrażenie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mnie Krasowscy zatrzymują u siebie i ścielą mi tapczan w jadalni. Nie mogę zasnąć. Biorę do ręki książkę Francastela. Jest efektowna, ale płytka[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) spektakularny, widowiskowy; pot. bajerancki
antonimy:
(1.1) nieefektowny
hiperonimy:
(1.1) atrakcyjny
hiponimy:
(1.1) błyskotliwy, efekciarski, filmowy, fotogeniczny, reprezentacyjny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. efektacja ż, efekt mrz, efekcista mos, efekciarz mos, efekciara ż, efektor mrz, efektowność ż, efekciarskość ż
czas. efektować
przym. efektacja, efekciarski, efektowy, efektywny
przysł. efektownie, efekciarsko, efektywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. efekt < łac. effectus
uwagi:
nie mylić z: efektywny
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „efektowny” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 248.
  2. Zbigniew Raszewski, Raptularz (1965-67), 1967