Kem
Kem (język polski)[edytuj]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/05/%D0%9A%D0%B5%D0%BC%D1%8C_%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%B0.jpg/220px-%D0%9A%D0%B5%D0%BC%D1%8C_%D1%80%D0%B5%D0%BA%D0%B0.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/ff/%D0%93%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B4_%D0%9A%D0%B5%D0%BC%D1%8C._%D0%91%D0%BB%D0%B0%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D1%89%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D1%81%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D1%80._15.08.2019.jpg/220px-%D0%93%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B4_%D0%9A%D0%B5%D0%BC%D1%8C._%D0%91%D0%BB%D0%B0%D0%B3%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D1%89%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D1%81%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D1%80._15.08.2019.jpg)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w północno-zachodniej Rosji, w Republice Karelii, uchodzi do Morza Białego[1][2][3][4]; zob. też Kiem (rzeka) w Wikipedii
- (1.2) geogr. miasto w północno-zachodniej Rosji, na terenie Republiki Karelii[2][3][5][4]; zob. też Kiem w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kem Kemy dopełniacz Kemu[6][2] Kemów celownik Kemowi Kemom biernik Kem Kemy narzędnik Kemem Kemami miejscownik Kemie Kemach wołacz Kemie Kemy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Kemu • nad Kemem • Kem wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Kemu • pływać / płynąć Kemem
- (1.2) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kemie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kemu • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kemu • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kemu • mieszkaniec / mieszkanka Kemu • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kemie • pochodzić z Kemu • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kemu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Кем
- czeski: (1.1) Kem
- francuski: (1.1) Kem
- litewski: (1.1) Kemė
- niemiecki: (1.1) Kem
- rosyjski: (1.1) Кемь; (1.2) Кемь
- ukraiński: (1.1) Кем
- włoski: (1.1) Kem'
- źródła:
- ↑ Roman Biesiada, Tadeusz Lenczowski, Lech Ratajski, Słownik geografii ZSRR, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974, s. 607.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „Kem” w: Irena Dulewicz, Transkrypcja i transliteracja wyrazów rosyjskich, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981.
- ↑ 3,0 3,1
Hasło „Kem” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 4,0 4,1
Hasło „Kem” w: Edward Maliszewski i Bolesław Olszewicz, Podręczny słownik geograficzny ze szczególnem uwzględnieniem Polski, jej spraw i interesów, t. I, Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa 1925-1927, s. 571.
- ↑ Roman Biesiada, Tadeusz Lenczowski, Lech Ratajski, Słownik geografii ZSRR, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974, s. 559, 608.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 191.