Przejdź do zawartości

zamieszkać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zamieszkać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[zãˈmʲjɛʃkaʨ̑], AS[zãmʹi ̯eškać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. zamieszkiwać)

(1.1) wprowadzić się gdzieś, zacząć gdzieś mieszkać
(1.2) o uczuciach, zjawiskach itp.: ukazać się, pojawić się
(1.3) st.pol. opuścić, zaniedbać
(1.4) daw. spóźnić się[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Kiedy ojciec stracił pracę, w domu zamieszkała bieda.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. omieszkać dk., zamieszkiwać ndk., mieszkać ndk.
rzecz. mieszkanie n, zamieszkanie n, zamieszkiwanie n
przym. zamieszkały, zamieszkany, mieszkaniowy, mieszkalny, niezamieszkany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) forma zamieszkany w znaczeniu „taki, w którym ktoś mieszka” (np. zamieszkany dom) jest poprawna, mimo że sam czasownik zamieszkać jest nieprzechodni (forma ta jest tylko pozornie imiesłowem przymiotnikowym biernym od tego czasownika, w rzeczywistości to odrębny przymiotnik)[2]
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spóźnić się
źródła:
  1. Witold Doroszewski, Objaśnienia wyrazów i zwrotów, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 28.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „zamieszkały czy zamieszkany?” w: Poradnia językowa PWN.